Zamroni Allief Billah
Ing Taman Tanpa Rembulan
Dak waca layangmu
kang mau sore tumeka
nalikane angreronce wewayanganmu
kang dumadakan terwela kagawa
kekesing angin sore mangsa ketiga
isih ana taman iki kang dadi seksi
kala samana angrantu janji
tumekaning purnama sidi
aku lan sliramu sesandhingan
engga madyaning ratri
ora lila sajroning rasa
ing nalikane esuk tumeka
buyarake gedhene kahyuna
kamangka ingdalem sawengi
namung peteng lan arum ganda mlathi
kang angambar sajroning ati
ngetutke lumayune rodha
ninggalake taman gegandhengan
miyak rasa tumuju kisik segara
kembeng kaca kaca nalika
abot ngeculke tangan
kang keket gegondhelan
pamitan yen iki dina pungkasan
ewuh aya pambudiku ninggal rasa
lan kaca kaca purwa
binarung kidung asmara dahana
dumadakan mangsa sandya kala
layangmu tumeka
kandha yen isih tresna
Rembang, 16 September 2010
Kamis, 16 September 2010
Langganan:
Posting Komentar (Atom)
Tidak ada komentar:
Posting Komentar